"Çok uzaklarda senin gibi küçücük çocuklar üşüyorlar şimdi" dedi annemle babam. Deprem olmuş. Evleri yıkılmış. Kimi o evlerin altında kalmış, kimi kurtulsa da evsiz kalmış. "Onlar için bir şey yapmak ister misin?" diye sordular. Ege için ayırdığım en sevdiğim kıyafetlerimin bazılarını yollamak istedim onlara. İki yaşıma kadar beni ısıtan bu kıyafetler, şimdi başka çocukları ısıtsın istedim. Ben o kıyafetlerin içindeyken hep mutlu oldum; onlar da hep mutlu olsunlar, hep gülsünler benim gibi. Van'daki kardeşlerime sevgiler...
