Ziyaretler (I)

Selam.

Gelen giden çoğaldı. Hepsi de tanıyor beni, ismen hitap ediyorlar. Şaşıyorum ama bozuntuya vermiyorum. Ben kime nasıl hitap edeceğimi bilemiyorum. Kimine "abla" dersin bozulur, kimi "teyze"ye... "Amca", "abi", "yenge", "enişte", "dayı"... Ezberlemem gereken ne çok şey var.

Geçtiğimiz pazar günü Ankara ve Denizli'den Didem Hala, Barbaros Amca ve Çağla Teyze geldi. Didem Hala ile Barbaros Amca annemle babamın nikah şahitleriymiş. Barbaros Amca'ya bu siteyi kurduğu için teşekkür etmek istediğimi yazmıştım daha evvel. Görünce daha bir sevdim. Dağ gibi adam maşallah; gerektiğinde sırtımı ona dayayabilirim sanırım. Bir de Çağla Teyze ile birlikte, benim için bir arkadaş yapsalar... Didem Hala sağolsun dayanamamış, onlardan önce çıktı geldi. O ne sevimli kız öyle. Bana bebek muamelesi yapmasına bozuldum yalnızca. Çok da güzel fotoğraflarımı çekti.

Bu amcalar, teyzeler paylaşamadılar beni bir türlü. Elden ele gezdim durdum; gönülleri hoş olsun. Barbaros Amca bana uygun küçük bebek bezi sorununa çare buldu. Büyüyünce onun bezleri de bendendir, işte söylüyorum.

Bu arada biz de bu hafta içinde sağlık ocağındaki hemşire ablayı ziyaret ettik. Bu sefer canımı yakmadı. Önemli bir kilo kaybım ya da kilo artışım yokmuş. Zaten diyet besleniyorum: Yalnızca anne sütü! Hem de artık öyle kaşıkla falan değil, kendim dilediğim kadar emiyorum. Hatta ne zaman "gak" desem dayıyorlar ağzıma memeyi. Bazen sırf muziplik olsun diye uyumuş numarası yapıp, yatağıma yatırdıklarında yeniden basıyorum çığlığı, hooop yine meme... Bunun karşılığında ise gece uyurken çok rahatsız etmiyorum bizimkileri. Üç saatte bir sütümü içip hemencecik uyuyorum. Hemşire abla boyumun uzadığını iddia ediyor ama kilo artışı yok üç santim boy artışı var; olacak şey mi?

Göbeğim düşmedi. Herkesin dilinde bir de bu var: "Göbeği düştü mü?" Hayır efendim düşmedi, annemden bana yadigar bu küçücük parçayı öyle kolayca atacak değilim. Bir- kaç gün daha beklesinler bakalım.